Antoni Maciejczyk urodził się 27 sierpnia 1916r w Ujeździe(Opolskie).

 

Po Plebiscycie na Górnym Śląsku w 1921r jako 5 letni chłopiec z rodzicami jedzie do Kończyc. Tam kontynuuje naukę podstawową, a później w Katowicach kończy gimnazjum i szkołę zawodową. Już w tym okresie interesował się motoryzacją. Tuż przed wojną pełnił obowiązki majstra gminnego w Kończycach. Po wybuchu II Wojny Światowej zaciągnięty zostaje do wojska. Po Kampanii Wrześniowej przedostaje się na Węgry, a stamtąd przez Jugosławię i Włochy do Francji, gdzie kończy podchorążówkę w stopniu kaprala.

 

Po upadku Francji, zdemobilizowany, pracuje w warsztacie samochodowym pod Lyonem, gdzie rodzą się pierwsze innowacje techniczne - konstrukcja automatycznej skrzyni biegów do motocykla. Prace zostały przerwane ponieważ dalsze losy rzuciły go do Niemiec, do Westfalii.

 

2 kwietnia 1945r Westfalie zajmują Amerykanie i Anglicy, a Maciejczyk dostaje się do obozu polskiego w Graven i tam powstaje pierwszy model hydraulicznej, automatycznej skrzyni biegów jednak dopiero piąty model zostaje zamontowany do motocykla. Działa bez zarzutu.  W tym samym okresie wydaje książkę "Mały poradnik kierowcy".

 

W 1946r wraca do Polski i osiedla się wraz z rodziną w Zabrzu. Udoskonala skrzynie biegów. Wynalazek zgłasza w Urzędzie Patentowym w 1947r. Zostaje udzielony patent.

 

Kolejne ważne opatentowane projekty to "Hydrauliczna transmisja obrotów silnika na koła w samochodzie" z 1948r oraz "Silnik spalinowy wirnikowy" z 1973r, który zgłasza wspólnie ze swoim bratankiem Joachimem Maciejczykiem.

Pasja wynalazcza absorbowała Antoniego Maciejczyka bez reszty, już w 1955r otrzymał legitymację racjonalizatorską wystawioną przez Ministerstwo Budownictwa Przemysłowego. Pracując wiele lat w Mostostalu zgłosił 20 projektów racjonalizatorskich, które wszystkie zostały zrealizowane.

 

Antoni Maciejczyk zmarł 9 grudnia 1980r w wieku 64 lat. Nie doczekał realizacji swych wynalazków i wielu pomysłów racjonalizatorskich ponieważ nie miał wsparcia ze stron rządzących. Nie chciał być członkiem PZPR, a to w tamtych latach mogło bardzo pomóc. Zgłaszał wiele pomysłów do różnych instytucji, które po latach zostały realizowane bez jego udziału.